ازدواج موقت یا همان صیقه

ازدواج موقت ، که به صیغه یا ازدواج انقطاعی نیز معروف است ، نوعی از ازدواج در مذهب شیعه است . در این نوع از ازدواج ، عقد زوجیت برای مدت معین و محدودی با مهریهای معلوم بین زن و مرد بسته میشود و با پایان آن مدت ، رابطهٔ زوجیت خود به خود منقضی میشود .
شیعیان امامی این نوع ازدواج را مشروع و صحیح میدانند ، در حالی که اهل سنت ، اباضیه و زیدیان آن را حرام میدانند . در قوانین ایران ، ازدواج موقت به پیروی از فقه امامیه به رسمیت شناخته شدهاست ، اما در کشورهای دیگر و کشورهای غربی چنین نهادی وجود ندارد .
مدت ازدواج موقت حداقل و حداکثری ندارد ، اما برخی معتقدند که اگر مدت ازدواج موقت از طول عمر معمول انسان فراتر باشد ، ازدواج به دائم تبدیل میشود .
به طور کلی ، ازدواج موقت در شیعه دوازده امامی مورد تأیید دین اسلام قرار گرفتهاست و در برخی احکام و روایات شیعه ، این امر دارای اجر و ثواب میباشد .
ازدواج موقت در قانون ایران
به طور کلی ازدواج در قانون ایران به دو دسته تقسیم شده است : ازدواج موقت و ازدواج دائم . ازدواج موقت که با نام های دیگری هم چون ” نکاح موقت ” و ” متعه ” یا به تعبیر عام که به ” صیقه ” معروف است ، عبارت آن است که مردی با زنی که ازدواج با وی مانع شرجی نداشته با شد ، یه مدت زمان و مهریه معیین ازدواج کند . با اتمام مدت زمان معیین ، زن و مرد از یکدیگر بدون نیاز به طلاق جدا میشوند .
در این نوع ازدواج زوجین میتوانند برای مدت 99 سال با ثبت رسمی و درج در شناسنامه به صورت موقت ازدواج کنند . صیقه موقت میتواند با حضور عاقد یا با خواندن صیقه توسط خود زوجین جاری شود . در اسلام اساس خانواده بر ازدواج دائم است و ازدواج موقت برای مواقعه خاص توصیه شده است .
در قانون مدنی ایران، مواد ۱۰۷۵ تا ۱۰۷۷ به بیان شرایط ازدواج موقت پرداخته است.
شرایط ازدواج موقت
ازدواج موقت همچون ازدواج دائمی دارای شرط و شرایتی است ، که باید هر دو طرف یعنی هم زن و هم شوهر آنها را رعایت کنند .
شرایط ازدواج موقت :
1. اولین شرط ، رضایت طرفین و خواندن صیغه است . در ازدواج موقت ، نوشتن و شاهد گرفتن صیغه لازم نیست . صیغه می‌تواند توسط خود زن و مرد خوانده شود . این صیغه باید مفهوم ازدواج موقت را منتقل کند و مهریه و مدت زمان ازدواج را مشخص کند.
2. هر دو طرف باید مانند ازدواج دائم، عاقل ، بالغ و مختار باشند . به این معنی که باید به طور اختیاری ازدواج کنند و مجبور به این کار نباشند .
3. در زمان عقد ، زن نباید در عقد شخص دیگری باشد .
4. دختر بالغ و عاقل که باکره است ، برای ازدواج موقت باید اجازه پدر یا جد پدری خود را بگیرد . اما اگر قبلاً ازدواج داشته باشد ، اجازه نیازی ندارد .
مهریه زن در ازدواج موقت
مهریه در ازدواج موقت یکی از مسائل مهم به شمار میرود . در ازدواج موقت زن به محض اینکه مالک مهر شود ، حقوق مالی به دست آورده است . مهریه باید ارزش مالی داشته باشد و به گونه ای باشد که زن بتواند ملک آن شود .
در ازدواج موقت ، مهریه به عنوان یکی از شرایط اساسی مورد توجه است . ازدواج موقت با توجه به مدت مشخص و محدودی که تعیین می‌شود ، نیازمند تعیین مهریه مشخص است . به طور کلی ، وقتی که صیغه خوانده می‌شود ، مرد به میزان مهریه مدیون زن می‌شود و باید آن را به او پرداخت کند.
نفقه زن در ازدواج موقت
نفقه زن در ازدواج موقت به تفاوتهایی نسبت به ازدواج دائم دارد. در اینجا ، من برخی اطلاعات مرتبط با نفقه زن در ازدواج موقت را برایتان توضیح میدهم :
مفهوم نفقه :
نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن، از جمله مسکن ، البسه ، غذا ، اثاث منزل ، هزینههای درمانی و بهداشتی ، و خادم در صورت عادت یا احتیاج .
شوهر در ازدواج دائم موظف به تأمین نفقه زن است ، اما در ازدواج موقت، این الزام وجود ندارد.
عقد نکاح موقت:
عقد نکاح موقت یکی از اقسام ازدواج است که در قانون مدنی کشورهایی مانند ایران به رسمیت شناخته شده است.
در این نوع از ازدواج، رابطه زوجیت تنها محدود به زمان معینی است که از پیش تعیین شده است . تعیین مدت و مهریه از الزامات انعقاد عقد نکاح موقت میباشد.
نفقه زن در ازدواج موقت :
در ازدواج موقت ، نفقه زن تنها در صورتی قابل پرداخت خواهد بود که شرط انفاق در ضمن عقد در نظر گرفته شده باشد یا آن که عقد مبنی بر آن جاری شده باشد . در غیر این صورت ، زن حق مطالبه نفقه را ندارد .
بنابراین ، تعیین نفقه زن در ازدواج موقت به توافق طرفین در ضمن عقد بستگی دارد .
نفقه زن باردار در عقد موقت:
اگر در زمان عقد موقت ، زوجین نسبت به نفقه توافق کرده باشند ، مرد در دوران بارداری خانم هم موظف به پرداخت نفقه خواهد بود .
به طور خلاصه ، نفقه زن در ازدواج موقت تنها در صورتی قابل پرداخت است که شرط انفاق در ضمن عقد تعیین شده باشد .
انحلال ازدواج موقت
طبق ماده ۱۱۳۹ قانون مدنی ، واژه “ طلاق ” یا “ جدایی ” مختص ازدواج دائم است و در ازدواج موقت کاربردی ندارد .
انحلال ازدواج موقت به معنای پایان یافتن عقد موقت است . در این نوع از ازدواج ، مدت زمان عقد به صورت دقیق تعیین میشود . ورش های انحلال ازدواج موقت عبارت اند از :
بذل مدت :مرد میتواند باقی مانده مدت زمان عقد موقت را به زن ببخشد . به اصطلاح بذل بذل کند .
انتقضای مدت : پس از پایان مدت تعیین شده ، عقد به خودی خود منحل میشود
فوت یکی از طرفین : در صورت فوت زن یا مرد ، عقد ازدواج منحل میشود.
فسخ صیقه قبل از موعد
در ازدواج موقت مرد میتواند که عقد را قبل از زمان موعد یا از قبل تعیین شده ، باطل کند . اما این شرط برای زنان در نظر گرفته نشده است .
اما راهکاری برای این وجود دارد که این است که ، مرد میتواند هنگام عقد وکالت این را به زن بدهد که از طرف شوهر باقی مانده مدت را ببخشد .
همچنین، فسخ صیغه در این نوع ازدواج ممکن است براساس وجود عیب در یکی از طرفین یا توسط عدم وجود صفتی که ضمن عقد شرط شده است، انجام شود . در این صورت، حق فسخ برای زن وجود دارد. مثلاً، اگر مرد دارای عیب‌هایی مانند جنون ، اختلالات جنسی ، زن حق فسخ صیغه را دارد.